Pierwsze wydanie tej książki (Kraków 1532, Hieronim Wietor) zachowało się w jedynym egzemplarzu w Bibliotece Jagiellońskiej jako tzw. Psałterz krakowski, zabytek niezwykle ważny dla dziejów kultury, literatury i języka polskiego. Jego historia to pasjonujące dzieje. Staje on bowiem w jednym szeregu z Psałterzem floriańskim i Psałterzem puławskim jako trzecie średniowieczne tłumaczenie Psałterza na język polski, pochodzące prawdopodobnie z lat 1470-1480. Rękopis Psałterza krakowskiego, w przeciwieństwie do dwóch pozostałych, nie dochował się do naszych czasów. Istniał jednak jeszcze w roku 1532, gdy Hieronim Wietor dokonywał niewielkiej jego modernizacji, by wydać go drukiem i w ten sposób przynajmniej częściowo uratować dla nas ten zabytek. Poprawki zasłużonego drukarza i wydawcy musiały być istotnie drobne, tekst bowiem i tak po opublikowaniu odczuwany był jako archaiczny, dlatego wkrótce pojawiły się inne, nowe tłumaczenia tej księgi Starego Testamentu. Sama zaś edycja Wietorowa stała się pierwszym u nas drukowanym wydaniem po polsku tak obszernej księgi biblijnej. Poprzedzały ją jedynie drobne fragmenty Ewangelii według św. Jana, Księgi Rodzaju i Księgi Powtórzonego Prawa oraz niewielka rozmiarami księga Koheleta w przekładzie Hieronima z Wielunia (1522).
|
|