|
Książka jest opowieścią o fenomenie, jaki stanowi ciąg trzech ślubowań ofiarowujących Polskę pod opiekę Matki Boskiej. Sekwencja tych aktów jest następująca:
- śluby króla Jana Kazimierza, złożone w Archikatedrze Lwowskiej w roku 1656, przed cudownym obrazem Matki Boskiej Łaskawej (Domagaliczowskiej), w obliczu klęsk wywołanych najazdem wojsk szwedzkich na Rzeczpospolitą
- jasnogórskie ślubowanie Stefana Kardynała Wyszyńskiego, powtarzające w sferze życia duchowego ideę ślubów Jana Kazimierza, złożone w 300. rocznicę poprzedniego aktu (w 1956 roku) przed obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, w obliczu trwającej okupacji sowieckiej
- zawierzenie składane przed obrazem jasnogórskim przez Ojca Świętego, Jana Pawła II, w roku 1979, które przyniosło pierwszy rozbłysk wolności wywołanej wkrótce przez „Solidarność” i które w konsekwencji doprowadziło później do trwałego wyzwolenia Polski po roku 1989.
Śluby Kazimierzowskie spowodowały z końcem XIX wieku niezwykłe zjawisko artystyczne: Oto Stanisław Wyspiański, najwybitniejszy i najbardziej wszechstronny artysta tamtych czasów, zaproszony do konkursu na projekt nowego witraża w Archikatedrze Lwowskiej – stworzył równolegle dwa dzieła: plastyczne i dramatyczne. Oba one ukazują królewskie śluby Jana Kazimierza w sposób nad wyraz przejmujący i natchnione genialnym umysłem twórcy nawzajem się przenikają. To niebywałe połączenie dzieła plastycznego i artystycznej wypowiedzi o charakterze dramatycznym (Królowa Polskiej Korony, ok. 1893) jest w twórczości tego artysty zapowiedzią jego niebywałych umiejętności i osiągnięć na polu jedności sztuk, wyrażającej się w łacińskim sformułowaniu E pluribus unum.
Publikacja nasza, dotykając Lwowa poprzez historię Ślubów Jana Kazimierza i dzieje tego fragmentu twórczości Wyspiańskiego, wpisuje się również w szerszy kontekst obchodów 750-lecia lokacji tego miasta wielu narodowości, a co za tym idzie wielu kultur i wielu religii, wśród których Matka Boska Łaskawa z Archikatedry łacińskiej pełni rolę patronki wszystkich Polaków.
|
