Książka jest w części reprintem, w części edycją zabytku siedemnastowiecznej literatury sowiźrzalskiej (1605) w Polsce. Tekst Dzwonowskiego stanowi charakterystyczny dla tego piśmiennictwa przykład groteskowego spojrzenia na rzeczywistość, ukazania jej na opak". Stąd niezwykły pomysł prawodawstwa, w którym na przykład ten, co ukradł pieniądze godzien jest pochwały, ponieważ powstaje większe prawdopodobieństwo, że to on właśnie przy ich pomocy pomoże ubogim, nie ten, który pieniądze owe gromadził przez całe życie.
|
|