Kolejnym tomem faksymilowej edycji aktów prawa cywilnego obowiązujących na ziemiach polskich (po ogłoszonym w 2008 roku reprincie polskiego przekładu Kodeksu Napoleona, opublikowanego
w Warszawie w 1808 roku) jest Księga ustaw cywilnych wszystkim niemiecko-dziedzicznym kraiom Monarchyi Austryackiey powszechna wydana w roku 1811 w wersji polskiej w Wiedniu, z odpowiednim słowem wprowadzającym podpisanym przez pierwszego austriackiego cesarza, Franciszka I. Kodeks ten obowiązywał jeszcze w drugiej Rzeczypospolitej a z pewnymi zmianami istnieje dziś w Austrii.
Był to człowiek drobnej postaci [jako cesarz Franciszek I panował w latach 1804-1835], pociągłej, suchej twarzy. Rozliczne jego podobizny zgodnie zaznaczają wydatną dolną wargę – [...] stała się ona habsburską cechą rodzinną – prosty nos, chłodne, chyba blade w kolorycie oczy. Miał z lekka letargiczny, nieskłonny do nadmiernych wzruszeń temperament: „Została dziś rozegrana bitwa, która nie powiodła się całkiem dobrze” – pisał do żony spod Austerlitz. Pod tą maską człowieka niezbyt lotnego umysłowo, spokojnego i niewzruszonego tak w chwilach sukcesów, jak i niepowodzeń kryła się jedna z najtwardszych, najbardziej zdecydowanych postaci w dziejach dynastii Habsburgów (za: S. Grodziski, Franciszek Józef I, Wrocław 1978, s. 18).
|
|