Tradycja rymowania motywów, fragmentów i całych ksiąg biblijnych, która wytworzyła się w naszym piśmiennictwie dość wcześnie, doczekała się dzieł zarówno wybitnych – jak chociażby Zuzanna i Psałterz Dawidowy Jana Kochanowskiego, Tobiasz wyzwolony i Eklezjastes Stanisława Herakliusza Lubomirskiego; a także przeciętnych, ale będących interesującym świadectwem kultury religijno-umysłowej swoich czasów – na przykład: Judyta Wacława Potockiego, Job cierpiący, Treny Hieremiaszowe, Aman..., Jozef do Egiptu […] przedany Wojciecha Stanisława Chróścińskiego, Daniel Prorok Józefa Jana Wadowskiego czy XVIII-wieczne trzy Biblie wierszowane (pióra Stanisława Leszczyńskiego, Marcina Kurzenieckiego, Rafała Gurowskiego). Zaprezentowana tu analiza i interpretacja Przypowieści Salomonowych, która ukazuje specyfikę parafrazy, zarówno na płaszczyźnie tematycznej, jak i formalnej, oraz daje odpowiedź na pytanie dotyczące wierności autora wobec tradycji starotestamentalnej, stanowi tym samym istotny przyczynek do naszej wiedzy o wierszowaniu Biblii w dobie przedrozbiorowej. Książka ukazuje się w nowej podserii naszego wydawnictwa: Ze staropolskich parafraz biblijnych, pod red. W. Waleckiego. |
|