|
Przygotowanie nowej ekspozycji w muzeum biograficznym Jana Kochanowskiego stało się potrzebą chwili. Po z górę dwudziestu latach, jakie upłynęły od poprzedniej aranżacji, mentalność podstawowej grupy zwiedzających tę placówkę uległa daleko idącym przemianom. Oto młodzież gimnazjalna, która jest trzonem odwiedzających to muzeum, inaczej dziś patrzy przecież na świat, na otaczającą rzeczywistość i także inaczej widzi przeszłość. W dobie internetu, który wraz z całą cywilizacją komputerową tworzy kulturę obrazkową i w czasach popularności takich tekstów jak wielotomowe przygody Harrego Pottera – powodzenie w przekazywaniu wiedzy o najwybitniejszym poecie polskim do czasów Mickiewicza musi mieć inny, nowy wymiar.
Inspiracją do sporządzenia nowego scenariusza były przemyślenia i prace przygotowawcze do nowej, nowoczesnej, na miarę naszych czasów edycji dzieł wszystkich Mistrza, będącej wprawdzie jeszcze w fazie opracowywania, ale noszącej już miano Wielkiej Edycji Senac-kiej. Dlatego jej założeniom tej edycji poświęcono w artykule pewną uwagę, ukazują one bowiem lepiej intencje omawianej ekspozycji, na-kierowanej, podobnie jak i edycja pism Kochanowskiego – na wymiar europejski.
Hasłem ogólnym ekspozycji jest:
DUCH MIEJSCA I KLIMAT EPOKI JANA KOCHANOWSKIEGO
Założenia wstępne podkreślają (na co kładzie się duży nacisk), że jesteśmy w domu, który stoi na miejscu domu Kochanowskiego, ale nie jest domem Kochanowskiego, że eksponaty dotyczą epoki, ale nie były własnością Kochanowskiego. Generalnie chodzi o to, by nie robić młodym ludziom złudzeń, że byli w domu Kochanowskiego; pokazać natomiast, że byli w miejscu, w którym żył i tworzył Kochanowski, że patrzał na te same krajobrazy, że obracał się wśród takich przedmio-tów, że ocierał się o nie. Innymi słowy: ważny jest „duch miejsca”, swego rodzaju genius loci.
|
|
