|
Pamiętniki Kazimierza Bujnickiego są bardzo interesujące dla polskiego czytelnika. Ten unikatowy tekst przynosi bogaty obraz życia polskiej szlachty w dziewiętnastowiecznej Łatgalii. We wspomnieniach autora z dzieciństwa i z młodości dominują wątki związane z magnacką rodziną Platerów Krasławskich oraz opisy podróży przedsięwziętych przez młodego Bujnickiego do Towian, Wilna i Petersburga. W dalszych partiach narrator koncentruje swą uwagę na zagadnieniach politycznych i literackich.
Stronice tego dzieła przynoszą wiele obserwacji obyczajowych, informacji o kulturalnym życiu szlachty i magnaterii. Przede wszystkim jednak sa one fascynującym dokumentem specyficznej, granicznej tożsamości i świadomości politycznej ludzi religijnie, kulturowo i językowo związanych z bezpowrotnie utraconym państwem, żyjących pomiędzy dwoma obcymi dla nich etnosami: potężnym rosyjskim i niemal nie dostrzeganym łotewskim. Rękopis Pamiętników Kazimierza Bujnickiego jest własnością Biblioteki Akademickiej w Rydze. W Polsce nie wiedziano o jego istnieniu, zgodnie bowiem z dostępnymi informacjami bibliograficznymi wspomnienia Bujnickiego spłonęły w pożarze jego domu w roku 1863. Dzią jednak szczęśliwie się odnalazły.
|
|
