Tą dwutomową publikacją poświęconą zagadnieniom języka i zagadnieniom komunikacji jej Redaktorowie pragną wyrazić przekonanie, "iż jedną z najważniejszych cech współczesnego naukowego dyskursu o mediach jest …realizm badaczy, owocujący dojrzałą, zdystansowaną analizą, daleką zarówno od naiwnej wiary w moc nowych technologii komunikowania, jak i od nadmiernego wobec nich krytycyzmu. Z pewnością etapy optymistycznego zachłyśnięcia możliwościami nowych mediów, zwłaszcza mediów społecznościowych mamy już za sobą. Wiara, że internet to synonim wolności przekazu, nieograniczonej i wolnej twórczości, globalnej skumulowanej wiedzy aktywnych użytkowników oraz „neutralności” otwartej, zdecentralizowanej i rozproszonej technologii jest już tylko wspomnieniem. Podobnie, jak sądy potępiające „media stare”, głównie telewizję, za jakoby wyrządzanie globalnych szkód poznawczych również do końca nie okazały się prawdziwe. Dzisiaj natomiast doskonale wiemy, że wszystkie media, bez wyjątku, łączy ideologizacja komunikacji połączona z dyferencjacją zarówno po stronie nadawczej (dyferencjacją technologiczną, instytucjonalną i programową), jak i po stronie odbiorczej (połączona z zmianą zachowań recepcyjnych). Wszystkie one spaja też fakt kreowania bardzo wielu medialnych obrazów świata - równocześnie odseparowanych od siebie światopoglądowo, psychologicznie i estetycznie. Jest ich tak wiele, jak wiele jest wspólnot interpretacyjnych połączonych wyznawanym światopoglądem. Powyższa opinia nie stanowi aktu wartościowania – to konstatacja". |
|