Современная драма представляет собой необыкновенно интересное явление, которое в то же время требует особых усилий не только от зрителей/читателей, но и от исследователей. Это связано не только с тем фактом, что современный литературный процесс – это процесс открытый, изобилующий новыми текстами, разнообразными авторскими позициями, интерпретациями, нередко исключающими друг друга. По тем же причинам русскоязычная драматургия, которая в настоящее время пользуется огромным успехом не только на отечественной, но и на международной сцене, пока не стала объектом целостного и синте-тического научного исследования, несмотря на значительное количество работ на эту тему.
Вместе с тем специфика современной российской драмы, которая стремится к трансгрессии, преодолению границ и условностей, модификации или даже деконструкции традиционных драматических элементов, оригинальности на разных уровнях текстовой организации требует от исследователя применения обширных интерпретационных навыков, а также соответствующего методологического аппарата.
Из реценции кандидата наук
Елены Курант
***
Dramat współczesny jest zagadnieniem niezwykle ciekawym, ale również wymagającym zarówno wobec jego badaczy, jak i wobec odbiorców. I to nie tylko ze względu na fakt, iż współczesny proces literacki jest procesem otwartym, obfitującym wciąż w nowe postawy, nowe utwory, wzajemnie wykluczające się interpretacje. Z tych samych powodów dramaturgia rosyjskojęzyczna, która w chwili obecnej odnosi spektakularne sukcesy nie tylko na scenie rodzimej, ale również i międzynarodowej nie doczekała się jeszcze całościowego i syntetycznego usystematyzowania naukowego, pomimo istnienia wielu opracowań z tego zakresu.
Jednocześnie specyfika współczesnego dramatu rosyjskiego, który dąży do transgresji, przekraczania granic i konwencji, modyfikacji czy dekonstrukcji tradycyjnych wyznaczników dramatu, oryginalności na rożnych poziomach organizacji tekstu wymagają od badacza szeroko zakrojonych umiejętności interpretacyjnych oraz sięgnięcia po odpowiednie narzędzia metodologiczne. Z recenzji dr Eleny Kurant
|
|