|
Krzysztof Korotkich – adiunkt w Katedrze Badań Filologicznych „Wschód – Zachód” w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku. Autor rozpraw poświęconych literaturze romantycznej i współczesnej. Redaktor książek o pograniczach literatury, kultury i religii: Bizancjum – prawosławie – romantyzm. Tradycja wschodnia w kulturze XIX wieku (2004), Ateny, Rzym, Bizancjum. Mity Śródziemnomorza w kulturze XIX i XX wieku (2008), Apokalipsa. Symbolika – tradycja – egzegeza, t. I-II (2006-2007). Autor książki Wyobraźnia apokaliptyczna Juliusza Słowackiego. Obrazy – wizje – Symbole (2011). Wydawca dramatów Włodzimierza Szturca: trauma. dramaty (2015) i opowiadań Anny Markowej: śmierć (2016) w serii Białostocka Kolekcja Filologiczna. W latach 2004-2005 stypendysta Herdera (Herder-Preis-Stipendium) na Uniwersytecie Wiedeńskim (Kunstgeschichte).
Książka Krzysztofa Korotkicha jest ważna i odkrywcza. Ujawnia i precyzyjnie prezentuje rezultaty pracy wyobraźni poetyckiej dziewiętnastowiecznych twórców, którzy – na pierwszy rzut oka – nie mają ze sobą wiele wspólnego. Cóż bowiem łączy Malczewskiego z Pietraszewskim, Krasińskiego z Bonawenturą i Goszczyńskiego z Krasińskim? Wydawałoby się – niewiele, a jednak, dzięki uważnej lekturze Marii, Nocy w Zofiówce, Straży nocnych (...) otrzymujemy mapę wyobraźni romantycznej ujawniającą zaniedbane potąd szlaki i landmarki.
*
[W nowej książce Krzysztof Korotkich tworzy] intrygującą i pasjonującą w lekturze mapę „wyobraźni antropologicznej”. Autor słusznie zwrócił uwagę, że nie idzie tu o każdy rodzaj wyobraźni, ale o swego rodzaju drogowskaz na mapie wrażliwości, nie tylko XIX-wiecznej, o wyobraźnię jako siłę, która umie przekraczać granice swej epoki, po współczesność.
Bohaterem esejów Krzysztofa Korotkicha stał się człowiek w sytuacji granicznej, doświadczający śmierci, kontemplujący ją, ale też poszukujący własnej tożsamości, duchowości, celu wędrowania – w głąb siebie i w głąb nieznanych krain.
Z recenzji prof. dr hab. Krzysztofa Rutkowskiego
(Artes Liberales UW)
|
|
