|
Książka wzbudza zainteresowanie i entuzjazm zarówno filozofów jak i polonistów. Ci pierwsi zafascynowani są przedstawioną przez Autorkę w sposób nader przekonywający możliwością zastosowania Heideggerowskiej koncepcji filozofii przestrzeni do badania klasycznej prozy polskiej XIX wieku; ci drudzy zaś odkrywają w tego typu sposobie penetracji literatury polskiej nowe narzędzia odczytania jej ukrytych pokładów intelektualnych. W sumie książka z pewnością stanie się źródłem wielu dyskusji i być może zaczątkiem całej serii nowych interpretacji dzieł naszej klasyki literackiej. Recenzenci podkreślali zarówno oryginalność przedstawionej koncepcji jak i jej świetne umocowanie intelektualne. |
