Adagia Polonica stanowią wybitne osiągnięcie siedemnastowiecznej polskiej paremiografii. Zgromadzona tu olbrzymia ilość przysłów polskich oraz towarzyszących im odpowiedników greckich i łacińskich to bezcenny materiał, świadczący o niezwykłej erudycji Grzegorza Knapiusza. Maksymalizm celów połączony z niedoskonałościami metodologicznymi sprawił jednak, że ów trzeci tom Thesaurusa polsko-łacińsko-greckiego jest zbiorem niefunkcjonalnym i trudnym w użytkowaniu. Niniejsza książka jest próbą omówienia ybranej części materiałów łacińskich zawartych w trzecim tomie Thesaurusa. Analiza tego fragmentu przyniosła niezwykle ciekawe wyniki. Prawdziwym wyzwaniem jednak byłoby opracowanie całości zbioru pod kątem przysłów łacińskich i greckich. Praca taka, choć wymagająca olbrzymiego nakładu sił, możliwiłaby stworzenie pełnego obrazu świadomości kulturowej Knapiusza i jego współczesnych. Przede wszystkim stanowiłaby jednak podstawę do uprzystępnienia całości słownika w formie elektronicznej bazy danych, pozwalając na przeszukiwanie Adagiów zarówno pod kątem paremii polskich, jak i odpowiadających im materiałów antycznych. Tylko w ten sposób bowiem dzieło jezuickiego paremiografa będzie mogło spełniać rozliczne funkcje, które wyznaczył mu jego siedemnastowieczny autor.
|
|