|
Danto opowiada się za takim sposobem uprawiania filozofii, w którym od starożytności filozof ma do czynienia z tym samym rodzajem problemów, związków, przedmiotów. Filozoficzne problemy dotyczą stałej relacji struktury myśli do świata, stąd nie zmieniają się. Historia filozofii ma więc ahistoryczny charakter. Problemem współczesnej filozofii sztuki jest, według Danto, logika przedmiotów nieodróżnialnych. Ale współczesność to także moment dotarcia do końca historii sztuki, co oznacza pluralizm form i teorii. Nie wyklucza to jednak podania definicji sztuki czy sformułowania scalającej teorii, czy wreszcie przedstawienia narracji jej rozwoju. By do tego doprowadzić Danto działa na trzech poziomach: sztuki, krytyki i filozofii. Choć wszystkie podejścia są ważne dla Danto, to w niniejszym studium dwa pierwsze zostały podporządkowane ostatniemu; refleksji nad jego ontologią sztuki. |
|
