|
Czasy od objęcia tronu przez Zygmunta III Wazę do końca panowania Jana III Sobieskiego to, jak się przyjęło określać, „wiek wojen”, które Rzeczpospolita Obojga Narodów prowadziła na niemal wszystkich swoich granicach. Konflikty te w dużym stopniu przyczyniły się do intensywnego rozwoju pamiętnikarstwa w ogóle, zaś specjalnej jego odmiany, „batalistycznej”, będącej przedmiotem zainteresowania autora tej książki – w szczególności. Nie ulega bowiem dyskusji, iż zdecydowana większość zachowanych do dziś przekazów pamiętnikarskich i diariuszowych z XVII stulecia dotyczy udziału ich autorów w działaniach wojennych. Można także zauważyć, że dwie największe fale pamiętników (są wśród nich również pisma analizowane w tym opracowaniu) pojawiły się właśnie po długotrwałych wojnach, angażujących dużą liczbę żołnierzy. Z pierwszą z nich mamy do czynienia po okresie „dymitriad” i otwartej wojny z Moskwą w latach 1609–1618, zaś z drugą – po wojnach przeciw Chmielnickiemu, Moskwie i Szwedom w połowie wieku.
|
|
