|
Piekło żyjących nie jest czymś, co nastanie; jeśli istnieje, jest już tutaj, jest piekłem, w którym żyjemy na co dzień, które tworzymy, przebywając razem. Są dwa sposoby, aby nie sprawiało ono cierpień. Pierwszy jest nietrudny dla wielu ludzi: zaakceptować piekło i stać się jego częścią, aż przestanie się je dostrzegać. Drugi jest ryzykowny i wymaga ciągłej uwagi i ćwiczenia: odszukać i umieć rozpoznać, kto i co po- śród piekła piekłem nie jest, i utrwalić to, i rozprzestrzenić.
Italo Calvino (1923-1985) to jeden z najwybitniejszych współczesnych prozaików włoskich. W Polsce znana jest prawie cała jego twórczość prozatorska, a więc przede wszystkim Ścieżka pajęczych gniazd (1947), powieść ukazująca rzeczywistość w formie ironiczno-alegorycznej baśni i w tej samej konwencji napisane powiastki filozoficzne z serii Nasi przodkowie: Wicehrabia przepołowiony (1952), Baron drzewołaz (1957), Rycerz nieistniejący (1959). Panuje w nich klimat absurdu, udziwnienia i groteski. Do gatunku science fiction nawiązują Opowieści kosmikomiczne (1965) i Ti con zero (1967). Z innych dzieł wymienić trzeba: Zamek krzyżujących się losów (1969), wznowione tu po polsku NIEWIDZIALNE MIASTA (1972), Jeśli zimową nocą podróżny (1979) oraz Palomar (1985, pierwsze polskie wydanie 2004). W tomie esejów Wykłady amerykańskie zawarł swoje refleksje na temat najbardziej cenionych przez niego cech dzieła literackiego, poświęcając każdej z nich osobne studium: Lekkość, Dokładność, Szybkość, Przejrzystość i Wielorakość.
Tłumaczka, prof. Alina Kreisberg, italianistka i romanistka jest pracownikiem naukowym włoskiego Uniwersytetu „G. D’Annunzio” w Peskarze. Swego czasu była jedną z pierwszych polskich tłumaczek Calvina; w 1972 roku ukazały się w jej przekładzie NIEWIDZIALNE MIASTA (Le cittá invisibili), które były wielkim wydarzeniem i zarazem sukcesem edytorskim (recenzje m.in. w „Kulturze” i w „Polityce”). Oprócz tego tłumaczyła książki innych autorów włoskich, w tym Umberto Eco. Swoje prace naukowe publikowała prof. Kreisberg między innymi w prestiżowym roczniku Studi di Grammatica Italiana dell’Accademia della Crusca; napisała także dwutomowy podręcznik języka włoskiego.
|
|
