|
Jan Heidenstein (1610-1673), syn historyka czasów panowania króla Stefana Batorego – Reinholda Heidensteina, po odbyciu nauk i studiów w Polsce, w tym w Uniwersytecie Krakowskim, wyruszył w 1631 r. na peregrynację po ośrodkach uniwersyteckich Europy. Pierwszym etapem jego podróży był katolicki uniwersytet w Lowanium w ówczesnych hiszpańskich Niderlandach. Już w czasie podróży do Lowanium znalazł się w niebezpieczeństwie, kiedy to grupę podróżnych zaatakowali maruderzy. J. Heidenstein swój pobyt w Lowanium opisał lakonicznie. Po ponad półtorarocznych studiach w Lowanium pod kierunkiem szeroko znanych wówczas profesorów Vernulanusa i Puteanusa, w 1633 r. wyruszył do Paryża. Podróż do Paryża a następnie cała przebyta trasa została opisana z uwzględnieniem nazw miejscowości, w których wraz z towarzyszami podróży zatrzymywał się, przebytej odległości, kosztów i jakości gospody, w której się wraz ze swoim famulusem zatrzymywał. Niejednokrotnie opisywał przygody w czasie podróży związane z różnymi zwyczajami w krajach, przez które przejeżdżał. Pobyt J. Heidensteina w Paryżu, do którego przybył w kwietniu 1633 r. trwał zaledwie niespełna pół roku. Pobyt ten dostarcza jednak unikalnego opisu działalności poselstwa polskiego pod kierunkiem Stanisława Szczuckiego w stolicy Francji w 1633 r. Podróż J. Heidensteina z Paryża do Rzymu została opisana dzień po dniu, z opisem zwiedzanych miejscowości, ze szczególnym zwróceniem uwagi na obiekty kultu religijnego. W czasie tego etapu podróży Heidenstein odbył pielgrzymki do najważniejszych ówczesnych sanktuariów, tj. do groty św. Marii Magdaleny oraz do Loreto. Podróż morska u wybrzeży Francji i Włoch była dla podróżnika wielkim przeżyciem. W wiecznym mieście przebywał pół roku. W czasie tym był świadkiem poselstwa obiedencyjnego Jerzego Ossolińskiego do papieża Urbana VIII i pozostawił kolejny opis uroczystego wjazdu poselstwa polskiego do Rzymu oraz przyjęcia go przez papieża. W czasie studiów w Rzymie wydał drukiem swoja pracę, którą dedykował Urbanowi VIII. Pracę tę wręczył papieżowi na audiencji, która w tym celu uzyskał. W czasie powrotnej podróży do Polski zwiedził m.in. Wenecję i Padwę. W czasie krótkiego pobytu w Padwie wpisał się do metryki studentów polskich tamtejszego uniwersytetu. Po podróży obfitującej w ciekawe wydarzenia, m.in. był w Wiedniu świadkiem domniemanego zamachu na cesarza Ferdynanda, na początku czerwca 1634 r., po ponad trzech latach peregrynacji, ponownie znalazł się na ziemi polskiej. Opisał powrót do swoich rodzinnych stron na Pomorzu. Diariusz peregrynacji J. Heidensteina stanowi jedno z ciekawszych źródeł do dziejów polskich peregrynacji naukowych z okresu XVI - XVII w.
|
|
