|
Na tom składa się 19 szkiców opatrzonych krótkim wstępem. Obejmują one problematykę życia literackiego i literatury (głównie poezji) Wilna i częściowo Litwy w XIX i XX wieku. Zasadniczą część książki wypełniają szkice skupione na okresie międzywojennym. Pisane w różnym czasie, głównie w ostatniej dekadzie XX wieku, z różnych perspektyw starają się określić mniej znane strony literackiego środowiska wileńskiego oraz starają się uchwycić jego specyfikę. W znacznym stopniu wykorzystują słabo dotąd spenetrowane materiały z wileńskich bibliotek i archiwów, odwołują się do zachowanych jedynie w pojedyńczych egzemplarzach gazet i czasopism oraz publikacji książkowych. Zarazem szkice są próbą wyznaczenia nowych kierunków badań, zwłaszcza na stykach zróżnicowanych etnicznie kultur i literatur Wilna i Wileńszczyzny. Dotyczy to przede wszystkim obecności pierwiastków litewskich i białoruskich oraz ich funkcji w uformowaniu fenomenu wileńskiego życia literackiego. Część szkiców stanowi rozpoznanie romantycznej (głównie Mickiewiczowskiej) tradycji, tworzącej charakterystyczny dla tej literatury obraz "własnego" świata, określonego przez świadomość wspólnoty mieszkańców dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
|
|
