Stronice tej książki skłaniają do wspólnego zastanowienia się nad tym, jak różne dziedziny aktywności człowieka we współczesnej cywilizacji mogą — i czy muszą — zmieniać jego stosunek do świata, do innych ludzi, a przede wszystkim do siebie samego. Wydaje się, że wszystkie formy aktywności, choćby były postrzegane jako najbardziej zewnętrzne, transformują wszelkie relacje człowieka wobec siebie i wobec świata, łącznie z ową najgłębszą sferą, sferą duchowości. Spotykamy się z pytaniami o to, kim jest człowiek, co wyznacza jego istotę, co stanowi o unikalności bycia człowiekiem, czy jego istota jest raz dana i nie podlega zmianom, czy jest określana i wciąż wyznaczana na nowo, a jeżeli tak, to co łączy takie same pytania pojawiające się we wszystkich kulturach od samego początku?
W książce tej znajdzie Czytelnik odniesienia nie tylko do kultury śródziemnomorskiej, ale również do wzorców z kultury Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Przeczytają Państwo, iż bardzo podobne kwestie pojawiały się i pojawiają w kulturze judaistycznej, jak i u mistyków chrześcijańskich, w tradycji chińskiej, indyjskiej, jak i w nowych nurtach współczesnej psychologii. Wszak w świecie współczesnej cywilizacji jesteśmy w stanie szukać odpowiedzi na najgłębiej nas dręczące pytania w dorobku kulturowym i cywilizacyjnym całego globu. To, jakie korzyści i jakie zagrożenia pociąga za sobą życie w "wielokulturowej globalnej wiosce", powinno być właściwie przedmiotem odrębnych rozważań i odrębnej publikacji. Ale faktem jest zarówno wzajemna fascynacja jak i niechęć przedstawicieli różnych kultur wobec siebie oraz przenikanie się wielu kultur, co wydaje się znakiem naszych czasów i co nie mogło nie zostać odzwierciedlone w naszej książce. Dlatego jej autorzy, myśląc o przyszłości, oglądają się nie tylko za siebie, ale rozglądają się również bardzo szeroko wokół siebie.
|
|